1. Ο χώρος στον οποίο έχει το δικαίωμα χρήσης δεν αποτελεί περιουσιακό στοιχείο και επομένως δε μεταβιβάζεται, με κανένα τρόπο, σε τρίτους.
2. Με τη σύσταση του Οικογενειακού Τάφου αποκλειστικό δικαίωμα ταφής σ’ αυτόν έχουν μόνο αυτός στον οποίο έγινε η παραχώρηση, ο σύζυγος ή η σύζυγος αυτού, οι κατ’ ευθεία γραμμή ανιόντες και κατιόντες αυτού νόμιμα, θετά, νομιμοποιηθέντα και αναγνωρισθέντα τέκνα μετά των συζύγων και κατιόντων αυτών, ο πατέρας ή η μητέρα του συζύγου ή της συζύγου αυτού προς τον οποίο έγινε η παραχώρηση, ως και οι αδελφοί αυτού που δεν έχουν ίδια οικογένεια, εφόσον όμως το δέχεται εγγράφως, όταν δεν υπάρχει αυτός ο σύζυγος ή η σύζυγος και οι κατιόντες αυτού.
3. Η χρήση των οικογενειακών τάφων των οποίων δεν υπάρχουν οι κατά τα ανωτέρω δικαιούχοι περιέχονται στο Δήμο, που δύναται να διαθέσει αυτούς ελεύθερα κατά τις διατάξεις του κανονισμού. Επίσης περιέρχεται στο Δήμο μετά όλων επί του τάφου ευρισκομένων αντικειμένων και χωρίς καμία αποζημίωση από το Δήμο. Όταν ο δικαιούχος α) δεν καταβάλλει το ετήσιο τέλος καθαριότητας ή άλλα τυχόν τέλη, β) δε συμμορφώνεται προς τις διατάξεις του κανονισμού του Κοιμητηρίου και γ) επιτρέψει την ταφή προσώπων που δε δικαιούνται.
4. Ο αναλαμβάνων τη χρήση του οικογενειακού τάφου υποχρεούται να κατασκευάσει επ’ αυτού, εν καιρώ, μνημείο το σχέδιο του οποίου θα εγκρίνει η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου.