ΠΟΛ.ΚΕΝΤΡΟ “ΦΛΟΙΣΒΟΣ”
ΛΕΩΦ.ΠΟΣΕΙΔΩΝΟΣ,  τηλ. επικοινωνίας: 210-9813274

Το ιστορικό διατηρητέο κτίριο του ΦΛΟΙΣΒΟΥ περιήλθε στην κατοχή του Δήμου Παλαιού Φαλήρου
τον Σεπτέμβριο του 2005 μετά από σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Πιο συγκεκριμένα , το Συμβούλιο της Επικρατείας με την υπ΄ αριθμ. 2096/2005 απόφαση του Ε΄ Τμήματος του , απέρριψε την προσφυγή ιδιώτη που δραστηριοποιούνταν στον κλάδο της εστίασης , η οποία ζητούσε να ακυρωθεί η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Παλαιού Φαλήρου για την απαλλοτρίωση του ιστορικού ακινήτου και έτσι κρίθηκε νόμιμη η απαλλοτρίωση του ακινήτου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο σκεπτικό της σχετικής απόφασης επισημαίνεται πως “ο ΦΛΟΙΣΒΟΣ αποτελεί σύμβολο και σήμα κατατεθέν του Παλαιού Φαλήρου ενώ χαρακτηρίζεται μνημείο που ανήκει στην ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής”.

Έκτοτε το κτίριο αποτελεί το επίκεντρο της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής της Πόλης καθώς έχει φιλοξενήσει πλειάδα πολιτιστικών, ψυχαγωγικών και μορφωτικών εκδηλώσεων , καθιερώνοντας το ιστορικό ακίνητο ως διαχρονικό σημείο αναφοράς του Φαλήρου αλλά και γενικότερα της Νότιας Αθήνας ενώ λόγω της προνομιακής του θέσης συνεχή είναι τα αιτήματα καλλιτεχνών, επιστημόνων, ομίλων και συλλόγων για παραχώρηση προκειμένου να παρουσιάσουν στο κοινό το έργο τους και τις δημιουργίες τους.

Ακολουθεί μια μικρή Φωτογραφική ξενάγηση
στο Πολιτιστικό Κέντρο “ΦΛΟΙΣΒΟΣ”

 

Από την Είσοδο

Από το Ισόγειο

         

      

Η Σκάλα προς τον επάνω όροφο

Ο άνω όροφος

     

     

Από το μπαλκόνι του ορόφου προς την παραλία

Από το μπαλκόνι προς τον παιδότοπο

Φλοίσβος – άποψη παραλίας

Άποψη Παραλιακής από το Φλοίσβο

Το θωρακισμένο καταδρομικό «Γεώργιος Αβέρωφ» (Θ/Κ «Γ. Αβέρωφ») είναι ιστορικό πλοίο της νεότερης Ελλάδας. Παρά το γεγονός ότι αναφέρεται ως θωρηκτό, είναι θωρακισμένο καταδρομικό, κλάσης ΠΙΖΑ (ήταν ακριβές αντίγραφο του ιταλικού θωρακισμένου καταδρομικού «Pisa» που είχε ναυπηγηθεί το 1907 με βάση σχέδιο του ναυπηγού Ιωσήφ Ορλάντο), το οποίο ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία του Oρλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας την περίοδο 1908 – 1911, και εντάχθηκε στο τότε Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό.

Το πλοίο πήρε μέρος στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο ως ναυαρχίδα του Στόλου, υπό τον Υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη. Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο Πλοίαρχος Σοφοκλής Δούσμανης. Το «Αβέρωφ» συμμετείχε στις επιχειρήσεις απελευθέρωσης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στις ναυμαχίες της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912) και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913), ενάντια στον Οθωμανικό Στόλο, όταν, αξιοποιώντας την ανώτερη ταχύτητά του, και το μέγιστο του βεληνεκούς των πυροβόλων του, αποσπάστηκε από τον υπόλοιπο ελληνικό στόλο, και αναλαμβάνοντας αυτόνομη δράση έτρεψε τον εχθρικό στόλο σε φυγή καταδιώκοντάς τον. Η τακτική του Κουντουριώτη έδωσε την νίκη και τον αδιαμφισβήτητο έλεγχο του Αιγαίου στην Ελλάδα, και μετέβαλε πλοίο και ναύαρχο σε ζωντανούς μύθους.

Το 1984 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να το μετατρέψει σε πλωτό μουσείο (Πλωτό Ναυτικό Μουσείο Θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ») και το μετέφερε στο Φάληρο.

Εκεί βρίσκεται από τότε και τιμά με την παρουσία του το Ελληνικό Ναυτικό και την ναυτική κληρονομιά της Ελλάδος.

Περισσότερα εδώ…

Η τριήρης ήταν αρχαίο κωπήλατο πολεμικό πλοίο με τρεις (3) σειρές κωπηλατών, το οποίο, πλήρως επανδρωμένο, μπορούσε να πλεύσει σε πρωτοφανή, για τα δεδομένα της εποχής ταχύτητα και άγει την προέλευσή του από στην Κορινθο. Πρόκειται για εξέλιξη της διήρους, η οποία κυριαρχούσε, ήδη, στη Μεσόγειο Θάλασσα, με ιδιαίτερη χρήση από τους αρχαίους Έλληνες, τους Φοίνικες και, αργότερα, τους Ρωμαίους και προέλευση, πιθανώς, φοινικική.

Η τριήρης πήρε το όνομά της από τις τρεις σειρές κουπιών, με έναν κωπηλάτη ανά κουπί, όπως άρχισε να κατασκευάζεται, χαρακτηριστικό που ίσχυε καθολικά στους στόλους της αρχαϊκής, κλασικής και ελληνιστικής περιόδου. Η χρήση της τριήρους, σύντομα, επεκτάθηκε και σε ναυτικές δυνάμεις της Μεσογείου, πέραν των ελληνικών, αλλά αυτές υιοθέτησαν και παραλλαγές με δίκροτες τριήρεις, δηλαδή, με δυο καταστρώματα και δύο (2) κωπηλάτες ανά κουπί στο πάνω κατάστρωμα, καθώς και μονόκροτες, δηλαδή, με ένα κατάστρωμα και τρεις (3) κωπηλάτες ανά κουπί.

Ως σκάφος, ήταν γρήγορο και ευέλικτο, με αποτέλεσμα να αποτελεί τον κυρίαρχο τύπο πολεμικού πλοίου στη Μεσόγειο από τον 7ο ως τον 4ο αιώνα π.Χ., μετά τον οποίο σε μεγάλο βαθμό αντικαταστάθηκε (ως κυρίαρχο πολεμικό κυρίως) από τις τετρήρεις και τις πεντήρεις. Οι τριήρεις έπαιξαν ζωτικό ρόλο κατά τους Περσικούς Πολέμους, με αποκορύφωμα τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, τη δημιουργία της Αθηναϊκής Ηγεμονίας, και τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.

Ο όρος «τριήρης » ορισμένες φορές χρησιμοποιήθηκε κατά το Μεσαίωνα και τις αρχές της Αναγέννησης, για να περιγράψει γαλέρες με τρεις σειρές κωπηλατών ανά πλευρά.

περισσότερα εδώ…

 

O Δημοτικός Βοτανόκηπος καταλαμβάνει έκταση 3.140 τ.μ.,βρίσκεται εντός του Πάρκου Φλοίσβου και εκτός του ότι αποτελεί πνεύμονα πρασίνου για τους Κατοίκους και τους Δημότες της Πόλης , λειτουργεί ήδη ως κέντρο υποδοχής και εκθετήριο για τα σχολεία και τους μαθητές που το επισκέπτονται και ξεναγούνται μέσα από προκαθορισμένες διαδρομές σε θεματικές φυτικές ενότητες.

Τα φυτά που καλλιεργούνται (60 είδη, 4.240 ρίζες φυτών) φέρουν ενημερωτικές πινακίδες οι οποίες περιέχουν πληροφορίες για την ταυτότητα και χρησιμότητα τους, με αποτέλεσμα ο επισκέπτης και κυρίως η νέα γενιά εκτός από ξεκούραση και χαλάρωση να ευαισθητοποιείται και να εμβαθύνει σε θέματα περιβαλλοντικού και οικολογικού ενδιαφέροντος.

Η κηποτεχνική διαμόρφωση του χώρου ήταν ένα έργο ιδιαίτερα σύνθετο και απαιτητικό καθώς το εγχείρημα της δημιουργίας του Βοτανόκηπου θα έπρεπε να συνδυάσει τα διάφορα είδη φύτευσης με τις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες της παραθαλάσσιας ζώνης ενώ με την συγκεκριμένη παρέμβαση ολοκληρώνεται η αξιοποίηση του Πάρκου Φλοίσβου με πληθώρα επιλογών και δράσεων για κάθε επισκέπτη.

Το κοινωφελές Ίδρυμα Ευγενίδου συστάθηκε το 1956 με τη μορφή του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, υλοποιώντας τη διαθήκη του αείμνηστου εθνικού ευεργέτη Ευγένιου Ευγενίδη. Λειτουργεί με έδρα την Αθήνα, υπό τη μορφή του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου. Η δραστηριότητα του Ιδρύματος σύμφωνα με την ιδρυτική πράξη, έχει στόχο να συμβάλλει στην επιστημονική και τεχνική εκπαίδευση των νέων της Ελλάδας.

Το Ίδρυμα διοικείται από τριμελή επιτροπή στην οποία συμμετέχει ο εκάστοτε Πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.). Για την πολυδιάστατη προσφορά του στην ελληνική κοινωνία, το Ίδρυμα Ευγενίδου τιμήθηκε το Δεκέμβριο του 1965 με το Χρυσούν Μετάλλιον της Ακαδημίας Αθηνών (απο την επίσημη ιστοσελίδα του ιδρύματος).

Το Μουσείο Μπενάκη Παιχνιδιών με πυρήνα την συλλογή της Μαρίας Αργυριάδη, η οποία συγκαταλέγεται στις δέκα καλύτερες της Ευρώπης. Παρουσιάζει παιχνίδια, βιβλία, έντυπα, ρουχισμό και αντικείμενα της παιδικής ηλικίας από την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και την Αμερική.

Η Διεύθυνση Ιστορίας (ΔΙΣ) έχει ως αποστολή την καταγραφή, την τεκμηρίωση και την προβολή της Ιστορίας και της παράδοσης της ΠΑ, με σκοπό τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και τη διάδοση της Αεροπορικής Ιδέας.

Η ΔΙΣ συνεργάζεται με την Ελληνική Επιτροπή Στρατιωτικής Ιστορίας (ΕΕΣΙ) και κατ’ επέκταση με τη Διεθνή Επιτροπή Στρατιωτικής Ιστορίας (ΔΕΣΙ), συμμετέχοντας στην οργάνωση και την παρακολούθηση συνεδρίων και άλλων δραστηριοτήτων.

Διεύθυνση: Μωραϊτίνη 1, Π.Φάληρο Τ.Κ 17561
Τηλ. Κέντρο: 210 9411000
Διεύθυνση Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου: dis.hafgs@haf.gr
Ιστοσελίδα: https://www.haf.gr/